Edukacja dzieci domów samotnych rodziców

W 2004 r. około połowa wszystkich dzieci w USA mogła oczekiwać, że nadal będą mieszkać z obojgiem biologicznych rodziców czas doszedł do 15 roku życia, zgodnie z Social Science Research Network. Wraz ze wzrostem współczynników rozwodów w Stanach Zjednoczonych i innych częściach świata, domy samotnych rodziców stanowią główny segment wszystkich gospodarstw domowych z dziećmi. W związku z tym jest to bardzo interesujące dla wychowawców i rodziców, w jaki sposób jednoosobowe środowisko wpływa na uczenie się dzieci.

Wideo dnia

Potencjalne wyzwania

Zazwyczaj samotni rodzice muszą zarządzać o wiele więcej zadań niż matki lub ojcowie w dwójnasóbowych gospodarstwach domowych, po prostu ze względu na praktyczne ograniczenia podziału pracy. Przynajmniej do czasu, gdy dzieci będą na tyle duże, aby podjąć obowiązki domowe, wszystkie obowiązki związane z utrzymaniem domu przypadają jednej osobie, a także płace i rodzicielstwo. Dzięki temu rodzice samotnie wychowujący dzieci mają mniej czasu i energii, aby zachęcić dzieci do nauki poprzez wspólne czytanie, nadzorowanie prac domowych lub planowanie zajęć edukacyjnych, rozrywkowych i fitness oraz wycieczek dla rodziny.

Edukacja i zachowanie

Oprócz bezpośredniego wpływu struktury gospodarstwa domowego na osiągnięcia akademickie i uczenie się, środowisko domu jednorodzinnego może wpływać na zachowanie dziecka w szkole, co może pośrednio wpływać na uczenie się i zainteresowanie szkołą. Według Adoption. com, gdy samotni rodzice pracują na pełen etat, a zatem mają mniej czasu dla swoich dzieci, sytuacja może prowadzić do problemów behawioralnych lub niższych osiągnięć w nauce.

Trendy historyczne

Pod koniec lat 80., gdy domy jednorodzinne były mniej powszechne niż obecnie, badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Illinois w Urbana, zgłoszone przez "The New York" Times "stwierdził, że dzieci wychowywane przez jednego rodzica rzadziej kontynuują naukę w szkole średniej i na studiach. Z próbki 2 500 dzieci, dłuższe dzieci były w gospodarstwach domowych z jednym rodzicem, tym krótsze były ich wykształcenie. Od wczesnych lat 90. jednak nowy model stał się standardem dla statystyk mierzących wyniki w nauce u dzieci o różnych typach gospodarstw domowych. Zamiast używać Modelu deficytu rodzinnego, który zakłada, że ​​gospodarstwa domowe z jednym rodzicem są niekompletne i niestandardowe, współczesne statystyki wykorzystują model ryzyka i czynnika ochronnego. Model przedstawia struktury rodziny oparte na wielu czynnikach ryzyka, w tym pozytywnych i negatywnych wydarzeniach życiowych oraz ogólnych cechach jednostki rodzinnej.

Zrozumienie statystyki

Socjologowie kontynuują analizę związku między strukturą domową a wynikami w nauce.Wraz z rosnącą popularnością domów jednorodzinnych i ciągle zmieniającymi się metodami pomiaru wyników edukacyjnych, niemożliwe jest zredukowanie związku z jedną z bezpośrednich przyczyn i skutków. Według Adoption. com, statystyki takie jak badanie z 1992 r. opublikowane w czasopiśmie "Socjologia i edukacja" pokazują, że dzieci z rodzin z jednym rodzicem generalnie wykazują niższe osiągnięcia w nauce. Strona zwraca jednak uwagę, że wiele badań, w tym badanie z 1992 r., Wskazuje, że poziom dochodów ma znacznie większy wpływ na edukację niż na strukturę rodziny.