Wad posiadania ADHD

Zaburzenia nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) we wczesnym dzieciństwie, często trwające przez dorosłość. Osoby, u których zdiagnozowano ADHD, stają przed poważnymi wyzwaniami, często otrzymującymi leczenie farmakologiczne lub terapię w celu ulgi. Możliwe jest również, że brzemię tego zaburzenia przechodzi przez dzieciństwo i dorosłość, bez diagnozy i leczenia. ADHD stwarza wady dla cierpiącego w kilku dziedzinach, w tym edukacji, karierze i życiu społecznym.

Wideo dnia

Wady edukacyjne

Dzieci i dorośli z ADHD mają trudności z utrzymaniem uwagi w klasie. Może być trudniej wykonać instrukcje instruktora, co może negatywnie wpłynąć na twoje oceny. Możesz mieć problemy z utrzymaniem się w klasie i znaleźć wysiłek, by zachować spokój, zamiast koncentrować się na zajęciach. Według dzieci i dorosłych z zaburzeniem uwagi / nadpobudliwości częściej popełniasz nieostrożne błędy w szkole. Możesz również mieć tendencję do utraty lub zapomnienia ważnych rzeczy, takich jak praca domowa, kalkulator czy książki.

Wady zawodowe

Podobne problemy mogą wpływać na twoją karierę. Możesz zapomnieć i przeoczyć ważne szczegóły dotyczące projektów, które zostały Ci przypisane do wykonania. Twój umysł może wędrować, pozostawiając Cię rozproszonym na spotkaniach. Organizacja może być dla ciebie niemożliwa, pozostawiając przełożonym negatywne wrażenie o twoich prawdziwych możliwościach. Kariera wymagająca długich okresów koncentracji może być dla ciebie niepraktyczna.

Wady społeczne

Zaburzenie nadpobudliwości psychoruchowej często niesie ze sobą niekorzystne skutki społeczne poza szkołą i ustawieniami pracy. Możesz mieć tendencję do przerywania konwersacji innych i robienia bolesnych komentarzy bez myślenia. Możesz robić rzeczy, zanim przemyślisz konsekwencje, które mogą okazać się krępujące i stygmatyzujące. Psychiatry News donosiło w styczniu 2002 roku, że rodzice oceniali dzieci z ADHD jako bardziej narażone na zastraszanie, mniej prawdopodobne, że mają dużą liczbę bliskich przyjaźni i mniej prawdopodobne, że będą kontaktować się z grupą rówieśników. Zauważyli również deficyty w zdolności dziecka do radzenia sobie z innymi i przystosowania się do nowych okoliczności.