Części Wzroku Kontroli Mózgu

Spisu treści:

Anonim

Wzrok to złożona funkcja mózgu, która rozciąga się od przodu do tyłu głowy. Aby uzyskać wzrok, oczy przechwytują informacje i przesyłają je przez nerw wzrokowy do przetwarzania przez płat potyliczny. Mózg zawiera również inne informacje, takie jak bodźce zmysłowe, w celu zastosowania wzroku, na przykład w celu pobrania przedmiotu. Problemy z widzeniem, takie jak brwi wzrokowe, mogą wynikać z uszkodzenia określonych części mózgu.

Wideo dnia

Nerw wzrokowy

Kiedy światło dociera do siatkówki w oku i powstaje obraz, przesuwa się do reszty mózgu przez nerw wzrokowy. Nerw wzrokowy jest drugim nerwem czaszkowym i stanowi połączenie między mózgiem a oczami. Uszkodzenie nerwu wzrokowego zapobiega wysyłaniu informacji z oczu do reszty mózgu. Kanadyjskie instytuty zdrowia wskazują, że informacje z lewego oka trafiają do prawej półkuli i odwrotnie; Dzieje się tak dlatego, że nerw wzrokowy przecina się na chiazmie wzrokowym, powodując, że nerw wzrokowy z każdego oka wysyła informacje do przeciwnej strony mózgu.

Płat potyliczny

Gdy informacja przechodzi od nerwu wzrokowego do reszty mózgu, jest przesyłana do płata potylicznego, gdzie wzrok jest przetwarzany. Płat potyliczny znajduje się w tylnej części mózgu, powyżej móżdżku, i stanowi centrum układu percepcji wzrokowej, zgodnie z Centrum Umiejętności Neuro-. Każda półkula ma własny płat potyliczny; dlatego każdy płat potyliczny przetwarza informacje przesyłane do tej konkretnej półkuli. Płat potyliczny kontroluje, jak dana osoba postrzega wzrok, więc uszkodzenie tej sekcji mózgu może skutkować cięciami pola widzenia i problemami z identyfikacją koloru lub ruchu obiektu.

Korek wzrokowy

Ostatnią częścią mózgu związaną z widzeniem jest kora wzrokowa, w której informacje zmysłowe i ruchowe są zintegrowane z widzeniem. Kanadyjskie instytuty badań nad zdrowiem stwierdzają, że zaangażowanych jest wiele ścieżek wzrokowych. Na przykład brzuszna ścieżka wzrokowa kontroluje sposób, w jaki dana osoba identyfikuje obiekty, podczas gdy grzbietowa ścieżka wzrokowa kontroluje odpowiedź wzrokowo-ruchową człowieka na obiekty. Innymi słowy, kora wzrokowa pozwala ci zrozumieć, że patrzysz na talerz, na przykład, a następnie pozwala ci go podnieść.