Wysoki poziom potasu i wapnia we krwi

Ciało ludzkie ma kilka skomplikowanych procesów, które utrzymują prawidłowy poziom potasu i wapnia we krwi. Gdy uszkodzenie narządów, ostra choroba lub przewlekła choroba przerywają te procesy, poziom potasu i wapnia może wzrosnąć. Lekarze określają wysoki poziom potasu jako hiperkaliemię, podczas gdy odnoszą się do wysokiego poziomu wapnia jako hiperkalcemii.

Wideo dnia

Identyfikacja

Podstawowe badanie krwi panelowej metabolicznej pozwala lekarzom zidentyfikować podwyższone poziomy potasu i sodu we krwi. Badanie to sprawdza również poziom sodu, kreatyniny, azotu mocznikowego we krwi, glukozy, chlorków i dwutlenku węgla. National Institutes of Health (NIH) podaje, że normalny poziom potasu mieści się w przedziale od 3,7 do 5 2 mEq / L (miliekwiwalent na litr), podczas gdy normalny poziom wapnia mieści się w zakresie od 8,5 do 10,2 mg / dL (miligramy na decylitr).

Przyczyny

Przyczyny wysokiego stężenia potasu we krwi obejmują transfuzję krwi, niewydolność nerek, hiperaldosteronizm, niszczenie krwinek czerwonych, kwasicę metaboliczną, zgniecenie tkanki, chorobę Addisona i kwasicę oddechową. Niektóre leki zwiększają również stężenie potasu we krwi. Obejmują one sukcynylocholinę, histaminę, epinefrynę, inhibitory ACE, heparynę i diuretyki. Do medycznych przyczyn zwiększonego stężenia wapnia we krwi należą choroba Addisona, HIV / AIDS, nadczynność przytarczyc, szpiczak mnogi, nadczynność tarczycy, sarkoidoza i choroba Pageta. Leki, które powodują wysokie stężenie wapnia, obejmują leki litowe, tiazydowe i tamoksyfen.

Zagrożenia

Podwyższony poziom potasu i wapnia wiąże się z ryzykiem. Ponieważ potas kontroluje przekazywanie impulsów nerwowych i skurcze mięśni, wysokie poziomy potasu odgrywają rolę w nieprawidłowym rytmie serca. Klinika Mayo donosi, że wysoki poziom wapnia powoduje uszkodzenie nerek, osteoporozę, zwiększone ryzyko wystąpienia kamieni nerkowych, nieprawidłowy rytm serca i dysfunkcje układu nerwowego. Ciężka hiperkalcemia prowadzi do zamieszania, śpiączki, a nawet śmierci, jeśli nie zostanie szybko leczona.

Leczenie

Leczenie hiperkaliemii i hiperkalcemii zależy od ciężkości stanu i przyczyny. Podręcznik zdrowia i starzenia Merck wskazuje, że lekarze leczą wysoki poziom potasu poprzez podawanie leków, które zwiększają wydalanie potasu lub blokują wchłanianie potasu. Szybkie leczenie ciężkiej hiperkalcemii zmniejsza ryzyko powikłań. Dożylna kalcytonina i bisfosfoniany zmniejszają ilość wapnia uwalnianego w krwioobiegu. Usunięcie gruczołów przytarczyc powoduje obniżenie poziomu wapnia, jeśli wystąpi hiperkalcemia z powodu nadmiaru parathormonu we krwi.

Zapobieganie

Specjalne diety dla osób zagrożonych hiperkaliemią i hiperkalcemią zapobiegają gromadzeniu się niebezpiecznych poziomów tych substancji we krwi.Dieta nerkowa ogranicza przyjmowanie potasu, sodu, białka i fosforu u osób z chorobą nerek. Osoby z ryzykiem wysokiego stężenia potasu powinny unikać pokarmów bogatych w potas i suplementów potasu. National Cancer Institute wskazuje, że osoby z podwyższonym ryzykiem wystąpienia hiperkalcemii powinny pić dużo płynów, ćwiczyć normalnie i ograniczać lub eliminować stosowanie leków, które prowadzą do wysokiego stężenia wapnia.