Jaka jest różnica między chlorkiem magnezu i chelatem magnezu?

Magnez jest niezbędnym minerałem występującym w dużych ilościach w organizmie. Najczęściej jest on przechowywany w kościach i zębach i jest używany przez organizm w szerokim zakresie funkcji komórkowych, w tym wspomagania układu odpornościowego i nerwowego. Magnez jest spożywany jako suplement z wielu powodów; różne formy związków magnezu i magnezu są łatwiej wchłaniane przez organizm niż inne.

Wideo dnia

Chlorek magnezu

Chlorek magnezu jest najczęściej stosowany w celu zapobiegania lub leczenia niedoboru magnezu. Chlorek magnezu jest również stosowany jako środek wypełniający i koagulujący lub ujędrniający w żywności, takiej jak tofu i inne produkty sojowe. W postaci płynnej można go łączyć z innymi roztworami do stosowania jako powłoka na drogach, aby zapobiec powstawaniu pyłu lub jako środek przeciwoblodzeniowy.

Chelat magnezu

Chelat magnezu jest również znany jako "chelatowany magnez" lub "chelat aminokwasowy magnezu". Chelatu magnezu używa się do utrzymania poziomu magnezu w organizmie. Chelat magnezu powstaje w procesie zwanym chelatowaniem. Chelatowanie ma miejsce, gdy minerał jest związany z azotem, aby zapobiec i chronić go przed interakcją lub reakcją na inne związki w organizmie.

Niedobór magnezu

Niedobór magnezu występuje wtedy, gdy w organizmie nie ma wystarczającej ilości magnezu. Niedobór magnezu jest rzadkością w Stanach Zjednoczonych, choć może występować najczęściej u osób przyzwoitego i starszego Afroamerykanina. Objawy niedoboru magnezu obejmują anoreksję, apatię, dezorientację, zmęczenie, bezsenność, drażliwość, skurcze mięśni, słabą pamięć, zmniejszoną zdolność uczenia się, szybkie tempo słyszenia, delirium, halucynacje i mrowienie.

Dawkowanie i zalecenia

National Institutes of Health zaleca, aby dawki magnezu wynosiły od 80 do 360 miligramów dla dzieci; od 310 do 320 miligramów dla dorosłych samic; i od 400 do 420 miligramów dla dorosłych mężczyzn. Kobiety w ciąży lub karmiące piersią wymagają codziennie od 310 do 400 miligramów magnezu. Nie należy przyjmować chlorku magnezu, jeśli pacjent ma uczulenie na ten lek, lub jeśli cierpi na chorobę nerek, wrzody lub inne zaburzenia żołądkowe lub jeśli pacjent jest odwodniony. Skonsultuj się z lekarzem przed zażyciem chlorku magnezu do leczenia każdego rodzaju stanu.