Choroba afektywna dwubiegunowa bez efektów ubocznych w zakresie masy
Spisu treści:
Choroba afektywna dwubiegunowa jest chorobą psychiczną, która znana jest również jako depresja maniakalna. Najczęściej pojawia się w późnym wieku nastoletnim lub wczesnym wieku dorosłym i charakteryzuje się stanem nastroju, który zmienia się między depresją a manią. Choroba afektywna dwubiegunowa może być leczona wieloma lekami, takimi jak lit i kwas walproinowy, o których wiadomo, że powodują przyrost masy ciała w wyniku zwiększenia apetytu i zmian w metabolizmie węglowodanów. Na szczęście istnieje wiele opcji, które rzadziej powodują ten niepokojący efekt uboczny.
Wideo dnia
Lamotrygina
Lamotrygina jest lekiem przeciwdrgawkowym o szerokim spektrum działania, stosowanym w leczeniu szerokiej gamy zaburzeń napadowych, a także jest zatwierdzona do leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej. Wydaje się, że Lamotrygina działa poprzez stabilizację błon neuronalnych i spowolnienie uwalniania neuroprzekaźników w niektórych obszarach mózgu. Często uważa się, że jest to dobra alternatywa dla kwasu walproinowego, o którym wiadomo, że powoduje przyrost masy ciała. Skutki uboczne lamotryginy mogą obejmować bóle głowy, nudności, zawroty głowy i zmęczenie. Wiadomo również, że u niektórych pacjentów występuje wysypka, która czasami może stać się ciężka. Każda wysypka, a także działania niepożądane, które są ciężkie lub uporczywe, należy zgłosić lekarzowi
Karbamazepina
Karbamazepina jest starszym lekiem przeciwdrgawkowym stosowanym w leczeniu napadów częściowych Jedna z form leczenia została zatwierdzona do leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej. Działa poprzez hamowanie szybkiego wypalania neuronów w mózgu przez zakłócanie ruchu sodu. Do częstych działań niepożądanych należą: niestrawność, zawroty głowy i niewyraźne widzenie. Ponadto może wystąpić rzadka, ale potencjalnie śmiertelna wysypka, a także możliwość rozwoju zaburzeń krwi. Sporadyczne badania krwi mogą być wymagane w celu monitorowania procesów hematologicznych, a wszelkie przypadki wysypki należy zgłaszać lekarzowi.
Okskarbazepina
Okskarbazepina, nowa forma chemiczna karbamazepiny, jest zatwierdzona do leczenia zaburzeń napadowych i działa podobnie do zakłócania przekazywania nerwów poprzez spowalnianie przepływu sodu. Chociaż nie został zatwierdzony do leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej, to według doniesień opublikowanych w Primary Care Companion w Journal of Clinical Psychiatry okazało się skuteczne. Działania niepożądane mogą być mniej powszechne niż karbamazepiny, ale nadal mogą obejmować rozstrój żołądka, bóle głowy i zawroty głowy. Może również powodować hiponatremię i odwodnienie. Zmiany skórne, trudności w oddychaniu lub inne objawy odwodnienia powinny być niezwłocznie zgłaszane lekarzowi.
Topiramat
Topiramat jest innym lekiem przeciwdrgawkowym, który może mieć pewne zastosowanie w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i, choć jeszcze nie został zatwierdzony, jest stosowany jako lek niefarmakologiczny dla tego zaburzenia.Wydaje się działać poprzez blokowanie enzymu, znanego jako anhydraza węglanowa, w mózgu i przez zwiększanie kwasowości tkanki mózgowej. Topiramat jest bardzo interesujący jako alternatywa dla leków dwubiegunowych, ponieważ może faktycznie powodować utratę wagi u niektórych pacjentów. Inne działania niepożądane mogą obejmować zmiany pamięci, mgliste myślenie, zawroty głowy i senność. Trudności wzroku mogą wskazywać na rozwój jaskry, która gwarantuje natychmiastową opiekę medyczną.
Ziprasidon
Zyprazydon, atypowy lek przeciwpsychotyczny, jest zatwierdzony do leczenia schizofrenii oraz zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Mechanizm działania w leczeniu epizodów maniakalnych nie jest dobrze poznany. Do częstych działań niepożądanych należą zawroty głowy, senność, nudności i zaburzenia ruchowe. Firma Pfizer, producent zyprazydonu, donosi, że chociaż niektórzy pacjenci zgłaszają zwiększenie masy ciała, badania kliniczne wskazują, że zwiększenie masy ciała przy stosowaniu zyprazydonu nie było większe niż placebo. Bardziej poważne działania niepożądane mogą obejmować zmiany w rytmie serca i rozwój długotrwałego uszkodzenia neurologicznego, znanego jako późna dyskineza. Pacjentki przyjmujące zyprasidon należy od czasu do czasu monitorować pod kątem wystąpienia zaburzeń serca i zaburzeń neurologicznych.
